Hij is kwijt
Een moeder van de kleuters belt me op. Ze vraagt of we haar kunnen helpen. Ik vraag naar haar situatie, haar man en haar gezin. Nee mijn man is niet bij me. Hij is kwijt. “Hoezo kwijt?!” zeg ik verbaasd. Ja drie jaar geleden op een dag vertrokken naar Sinjar en nooit teruggekomen. We weten niet waar hij uithangt of wat hem is overkomen. Zijn vrouw en twee jonge kinderen leven nu uit nood bij haar oom. De schoonfamilie wil de zorg voor het gezin niet op zich nemen. Ook haar eigen vader wil zich niet met de situatie bemoeien. Per gratie mag ze bij haar oom wonen. Ik reken even snel na. Het betekent dat de kinderen eigenlijk hun vader helemaal niet kennen. De moeder een jonge vrouw van begin dertig verdient door de week een paar centen in een centrum in de buurt. Haar man heeft haar lelijk…
‘ik wil naar huis’ verdriet
Jeman komt een beetje bedremmeld de binnenplek bij het centrum oplopen. Haar buurmeisje is ziek en is thuisgebleven. Even weet ze niet meer zo zeker of ze wel hier wil blijven. De kleuters zijn wat dat betreft heel eerlijk: “Ik wil graag thuis zijn.” Dat kan ik van mezelf ook goed herinneren. Van FOMO(fear of missing out) op die leeftijd nog geen last. Liever bij mama thuis dan bij die ‘enge’ juf op de kleuterschool. Al snel komen de 3 musketiers, in dit geval drie meisjes naast Jeman op de trap zitten. Sterre de oudste zegt: ja maar je weet toch dat we allemaal jouw vriendinnetjes zijn. Nurshin plaagt Atia en trekt elke keer de klitteband van haar schoenen open. Atia duikelt achterste voren half het trappetje af. Ze is een beetje klunzig. De vorige week kwamen de andere kleuters ook al geschrokken naar ons toe: “Atia hangt opzekop aan…
Kennismaken
Graag stel ik je voor aan Yusef onze nieuwe meester in het kindercentrum. Mijn naam is Yusef. Ik ben getrouwd en heb twee kinderen. Nu ik hier in het kindercentrum werk, zie ik dat we echt iets goeds betekenen voor het dorp. Het is geweldig voor de kinderen om zo’n centrum in hun dorp te hebben. De grootste behoefte voor deze kinderen is om zo’n veilige plek te hebben, waar ze echt zichzelf kunnen zijn. De kinderen kunnen energie kwijt met voetballen en andere spelletjes op de binnenplek. Het is een plek waar ze vriendschappen opbouwen en veel nieuwe dingen leren. Ze leren niet alleen maar Engels maar ook sociale vaardigheden. Mogelijk hebben ze in andere dorpen zo’n plek niet, maar dankzij Moqimi kunnen we zo’n plek in dit dorp runnen. Ik werk echt graag op deze plek. Ik dacht zelfs dat het een moeilijkere taak zou zijn om de…
Wij zoeken jou
Wij zijn op zoek naar mensen die de activiteitencommissie willen helpen bij het opzetten van acties om geld in te zamelen en het vergroten van naamsbekendheid voor het goede werk van stichting MOQIMI.
Oliebollen verkoop van start
Oliebollenactie Reimerswaal 2024 Bestel voor 8 november je oliebollen. Op 5 en 16 november worden deze bezorgd. De opbrengst van deze actie is bestemd voor het opknappen van tenten en voor het kopen van kachels en kleding voor arme gezinnen onder de Yezidi gemeenschap. Doe hier uw bestelling. Deze actie geld voor de dorpen: Kruiningen, Krabbendijke, Waarde, Oostdijk en Rilland.
Back to School
Binnenkort gaan de kinderen hier ook weer naar school. We willen opnieuw zoveel mogelijk kinderen opweg helpen met een schoolpakket, en voor de armste gezinnen ook uniforms uitdelen. Doe je mee? Doneren kan via onderstaande link. Doneer voor Back to School Project
Moqimi gaat door
Memati Vanochtend ben ik met wat knutselspullen van huis gegaan en ben ik even bij Vian en Nisreen thuis. Hun moeder is buitenshuis gaan werken en ze zijn met z’n vieren thuis. Ik stel voor om blikken te versieren met houtjes. De lijmpistolen vind Memati reuze interessant dus hij wil ook wel een blik in elkaar knutselen. Het ventje is twee dagen geleden door het oog van de naald gekropen. Eigenhandig had hij de waterkoeler bijgevuld met water en per ongeluk over de motor gesproeid. Hij kreeg terwijl hij in een plas water stond de volle por elektrisch door zich heen. Na zes uur buiten het westen te zijn geweest kwam hij beetje bij beetje weer bij. Na nog een halve dag herkende hij zijn familie weer. Door bloedtransfusie is zijn lijf gelukkig weer aan de praat gegaan. Zijn nieren hebben een flinke klap gehad, maar gelukkig doen ze het…
Zomer programma
Het leukste zijn de ochtenden tegenwoordig. De eerste week was ik zo’n twaalf dagen achtereen in touw om alles op poten te zetten met het nieuwe zomer programma in het kindercentrum en met overschrijven van mijn auto. Vanwege de corruptie gaan ze hier nogal grondig te werk. Twee lange ochtenden werkelijk van de ene plek naar de andere te zijn gestuurd, briefje hier, stempeltje daar, contractje zus, formuliertje zo. Een vingerafdruk mag ook niet ontbreken. Nu waren mijn twee vriendinnen en ik eindelijk bij een andere hal beland om het nieuwe kenteken-eigenaarsbewijs te ontvangen. Na weer wat loketjes werden we vriendelijk verzocht om plaats te nemen, over anderhalf uur zou het kenteken afdruk loketje pas opengaan. Na wat heen en weer gebabbel, kregen we een voorkeursbehandeling, zo vaak komen ze op deze plaatsen geen vrouwen tegen en gelukkig konden we na een half uurtje met het nieuwe bewijs naar de…
Arm en rijk
De kinderen hebben net stoepkrijt gekregen en zijn de koning te rijk. In groepjes zit iedereen op zijn vlak op de binnenplek van het kindercentrum tekeningen te maken. Hun kreten van blijdschap worden overstemd door de drilboor in het huis in aanbouw ernaast. De extremen tekenen zich hier steeds duidelijker af. Arm en rijk is denk ik hier meeste extreme verschil. De rijke Yezidi die al twintig jaar in Duitsland woont en de eigenaar is van het pand dat we huren, is sinds anderhalf jaar begonnen met de bouw van een huis. Overal in de dorpen verrijzen nieuwe huizen. Allemaal van lokale Yezidi’s die al jaren in het buitenland wonen. Dat zijn overigens niet de Yezidi’s die moesten vluchten voor IS, maar eerder om economische redenen naar het buitenland vertrokken. Er word hard gewerkt. De werklui, dat zijn Yezidi’s uit Sinjar verdienen met de bouw zo hun loon en keren…
